Με τον υπέρηχο νεογνικού ισχίου εντοπίζεται όχι μόνο το ήδη εξαρθρωμένο αλλά και το δυσπλατικό ισχίο δηλαδή το ισχίο το οποίο θα παρουσιάσει αλλοιώσεις και πιθανά εξάρθρημα σε μεγαλύτερη ηλικία, με τελικό αποτέλεσμα την πρόωρη οστεοαρθρίτιδα και τελικά την αντικατάσταση της άρθρωσης.

Η μέθοδος μελέτης του ισχίου είναι αυτή που έχει καθοριστεί από τον R. Graf σε συνδυασμό με την δυναμική εξέταση της άρθρωσης.

Η μέθοδος είναι απόλυτα φιλική και ακίνδυνη προς το νεογνό δεν χρειάζεται προετοιμασία, είναι απαραίτητο όμως το νεογνό να είναι ήρεμο και σχετικά ακίνητο.

Η εξέταση μπορεί να πραγματοποιηθεί σε συγκεκριμένη ηλικία του νεογνού πέρα από την οποία δεν έχει την ίδια διαγνωστική αξία.

Σε μεγαλύτερες ηλικίες η εκτίμηση του ισχίου για εξάρθρημα γίνεται με άλλες μεθόδους όπως οι ακτινογραφίες.