Η εξέταση του νεογνού με υπερήχους είναι κεφαλαιώδους σημασίας ώστε να αποκλειστιύν παθήσεις στην έναρξη της ζωής ενός παιδιού ή να μελετηθούν περαιτέρω και να επιβεβαιωθούν αλλοιώσεις που έχουν εντοπιστεί κατά τον προγεννητικό έλεγχο.

Στην ευαίσθητη αυτή ηλικία είναι πολύ βασικό οι έλεγχοι να γίνονται με την αποφυγή ακτινοβολίας.

Ο υπέρηχος επειδή δεν έχει ακτινοβολία και επειδή είναι απόλυτα φιλικός προς τον εξεταζόμενο αποτελεί την μέθοδο εκλογής για τους πρώτους και βασικούς ελέγχους ενός νεογέννητου.

Ακόμα η υπο εξέλιξη ωρίμανση του σκελετού ή η περιορισμένη αεροπλήθεια, δίνουν πρόσβαση στα κύματα υπερήχου και προσφέρεται τη δυνατότητα απεικόνισης περιοχών που δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν με τόση λεπτομέρεια και ευκρίνεια στον ενήλικα.

Αυτές οι περιοχές είναι ο εγκέφαλος , η σπονδυλική στήλη, τα ισχία και ο πυλωρός και το στομάχι.

Φυσικά ελέγχονται και όλα τα συμπαγή όργανα της κοιλιάς, τα αγγελια και το υπόλοιπο μυοσκελετικό σύστημα.

Βασική προυπόθεση αποτελεί η εξειδίκευση του ιατρού ακτινολόγου που κάνει την εξέταση στην παιδοακτινολογία, κάτι που εξασφαλίζει αξιοπιστία στα ευρήματα ή στον αποκλεισμό τους.